Als “nieuws junkie” heb ik bij het horen en lezen van het nieuws steeds vaker de neiging om het gewoon maar uit te zetten. Hoe fijn is het om niet te horen over vervuiling door PFAS of andere uitstoot? Om niet te horen over armoede en vluchtelingen? Om niet te horen over oorlog en dreiging? Om niet te horen over uitzettingen en genocide? Om niet te lezen over agressie en onverdraagzaamheid? Om geen onzinnige populistische uitspraken meer tegen te komen? En zo kan ik nog wel even doorgaan. Helaas betekent het nieuws uitzetten niet dat deze zaken er dan niet meer zijn.
“Ik wil niet meer zuchtend aan de zijlijn staan, maar positief bijdragen.”
De toekomstvisie van Volt geeft voor mij de essentie van waar we naar toe zouden moeten willen. Als ik het crisisprogramma lees dan voel ik de energie stromen. Ja, ik wil bijdragen om van Europa een grootmacht maken, die voor de wereld een voorbeeld is als het gaat om beschaving, vrijheid, veiligheid en positief mensbeeld. Ja, ik wil bijdragen aan circulaire economie met brede duurzame welvaart. Ja, ik wil bijdragen aan nieuwe democratisering waardoor iedereen meetelt.
“Als de overheid en de politiek zelf in crisis zijn, dan is het tijd dat een Crisisantropoloog in de Tweede Kamer komt.”
Aan de ambitie van Volt kan ik een frisse blik bieden door mijn ervaring als crisisantropoloog. Een crisis dwingt tot de essentie. En dat is precies mijn kracht: essentiëren. Vanuit analyse en ervaring komen tot die zaken waar het werkelijk om gaat. En dan komen wij weer tot positieve nieuwsberichten. Ik kan de nieuwszenders juist aanzetten omdat wij mede gestuurd hebben richting een maatschappij waarin het voor iedereen prettig samen leven is.
.